Біз ешқашан сары уайым аяқталмайды, көз жасымыз тыйылмайды, азаптар ешқашан бітпейді деп қорқамыз. Терең ордың түбінде жатып, біздің әрқайсымыз ол жерден шыға алатынымызға күмәнданамыз. Бірақ осы кітаптың авторы күмәндарды лақтырып тастауға шақырады. Ол бауырлары орға тастап, құлдыққа сатылған, әділетсіз айыпталып зынданға қамалған – Киелі кітаптағы Жүсіптің оқиғасын еске алып – біздің кез-келген қайғымызды біздің игілігімізге айналдыратын Құдайға сенім артуға үйренуді ұсынады.

<< Артқа