1 Fir’avn G‘azo shahriga hujum qilishidan oldin, Filist xalqi haqida Egamizning shu so‘zlari Yeremiyoga ayon bo‘ldi:
2 Egamiz aytmoqda: — Qarang, shimolda dushmanlar to‘planmoqda, Ular suvga o‘xshab ko‘pirib kelmoqda. Jo‘shqin daryo kabi toshib hovliqmoqda. Ular to‘fonday butun yurtni bosib ketadi, U yerdagi hammani — Shaharlar va odamlarni cho‘ktiradi. Xalq dodu faryod qiladi, Yurt aholisi fig‘on chekadi.
3 Ot tuyoqlari tasir–tusur uradi, Aravalar taraq–turuq qiladi, G‘ildiraklar gursullaydi. Erkaklar ichidan zil ketadilar. Hatto bolalarini qutqargani ham Ular orqaga qaytmaydilar.
4 Ha, o‘sha kun keladi, Filist xalqi qirib tashlanadi! Omon qolgan ittifoqchilari yo‘q qilinadi. Tir va Sidon shaharlariga yordam kelmaydi, Xafto‘r sohillaridan kelgan Filistlarni Egamizning O‘zi yo‘q qiladi.
5 G‘azo aholisi qayg‘udan sochlarini oldiradi, Ashqalon odamlarining dami ichiga tushib ketadi. Ey, Filist zabardastlaridan omon qolganlari! Qachongacha g‘am chekib, badaningizni tilasiz?!
6 “Sho‘rim qursin! Ey Egamning qilichi! Qachon tinib–tinchiysan sen?! Bo‘ldi yetar, tinchlanaqol! Qiningga kir, damingni ol!”
7 Evoh, Egamning O‘zi amr etgan bo‘lsa, Qanday dam olsin u qilich?! “Ashqalon shahriga va sohilga hujum qil” degan bo‘lsa, Qanday tinchlansin u qilich?!
Boblar: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52