Menyu

Yuhanno xushxabari 1 Bob


1 Azalda Kalom bor edi. Kalom Xudo huzurida edi, Kalom – Xudo edi.

2 Azaldanoq U Xudo huzurida edi.

3 Borliq U orqali bor bo`lgan, Usiz hech narsa bor bo`lgan emas. Neki bor bo`lgan bo`lsa, U orqali bor bo`lgan.

4 Unda hayot bor edi, hayot insonlarning nuri edi.

5 Nur zulmatda porlaydi, zulmat esa nurni qoplay olmadi.

6 Xudo tomonidan yuborilgan bir odam bor edi, uning ismi Yahyo edi,

7 u shohidlik qilgani, nur haqida shohidlik qilgani kelgan edi, toki hamma uning shahodati orqali imon keltirsin.

8 Uning o`zi nur emas edi, u faqat nur haqida shahodat berishga yuborilgan edi.

9 Dunyoga kelayotgan hamma odamzodni yorituvchi haqiqiy nur bor edi.

10 Kalom dunyoda bor edi, dunyo U orqali bor bo`lgan edi, biroq dunyo Uni tanimadi.

11 O`zinikilarning yoniga keldi U, lekin O`zinikilar Uni qabul qilmadi.

12 Uni qabul qilganlarga esa, barcha Uning nomiga imon keltirganlarga U Xudoning farzandi bo`lish iqtidorini berdi.

13 Ular na qondan, na tana xohishidan, na er xohishidan, balki Xudodan tug`ildilar.

14 Kalom inson qiyofasiga kirdi va biz aro maskan qildi. Biz esa Uning ulug`vorligini ko`rdik; Otasi huzuridan kelgan, marhamat va haqiqat ila to`lgan yagona O`g`ilning ulug`vorligini ko`rdik.

15 Yahyo U haqda guvohlik berdi va ovozini baland qilib dedi: “Mening ketimdan Kelayotgan bor, U mendan ham ulug`, chunki U mendan ilgariroq bor edi, deb aytganim shuning O`zidir”.

16 Uning kamolotidan biz hammamiz marhamat ustiga marhamat oldik.

17 Tavrot Qonuni Muso orqali berilgan edi, Ilohiy marhamat va haqiqat esa Iso Masih orqali zohir bo`ldi.

18 Hech kim hech qachon Xudoni ko`rgan emas; Otasining bag`rida bo`lgan yagona O`g`il O`zi Uni izhor qildi.

19 Quddusdagi yahudiylar yuborgan ruhoniylar va levitlar Yahyo payg`ambarning oldiga borib undan: Sen kimsan? – deb so`radilar. Yahyo shahodat berdi:

20 Men Masih emasman, - deb ochiq tan oldi u, inkor etmadi.

21 Yana undan: Bo`lmasa Ilyos payg`ambarmisan? – deb so`radilar. Yo`q! – dedi u. O`sha payg`ambarmisan? – deb savol berdilar. U yana: Yo`q! – deb javob berdi.

22 Axir sen kimsan? Bizni yuborganlarga javob qilishimiz kerak. Sen o`zing haqingda nima deysan? – deb so`radilar.

23 Men Isha`yo payg`ambarning aytganiday, “Xudovandga yo`l hozirlanglar”, deb sahroda xitob qiluvchining sadosiman, - dedi Yahyo.

24 Uning oldiga yuborilganlar orasida farziylar ham bor edi.

25 Ular Yahyodan: Modomiki sen Masih ham, Ilyos ham, o`sha payg`ambar ham emas ekansan, nega xalqni suvga cho`mdirib, tavba qildirib yuribsan? – deb so`radilar.

26 Yahyo ularga javob berdi: Men odamlarni suvga cho`mdiryapman, xolos. Lekin orangizda sizlar tanimaydigan Kimsa turibdi.

27 Mening ketimdan Kelayotgan [va mendan ilgari bor bo`lgan] Kimsa bor, deb aytganim ana O`shadir. Men Uning chorig`i iplarini yechishga ham munosib emasman, - dedi.

28 Bu hodisalar Yahyo odamlarni tavba qildirib yurgan yerda, O`rdun daryosining naryog`idagi Baytavarada sodir bo`ldi.

29 Ertasiga Yahyo Isoning o`ziga yaqinlashayotganini ko`rib, shunday dedi: “Mana, dunyoning gunohini O`ziga oluvchi Xudoning qurbonlik Qo`zisi!

30 Men aytgan edim: Mening ketimdan kelayotgan Zot bor, U mendan ulug`, chunki U mendan ilgari ham bor bo`lgan edi.

31 Men Uni bilmas edim, lekin Isroil Uni tanib olsin, deb men odamlarni suvga cho`mdirib, tavba qildirgani keldim”.

32 Yahyo yana shunday shahodat berdi: “Men Ilohiy Ruhning osmondan kaptarday uchib kelib, O`shaning ustiga qo`nganini ko`rdim.

33 Men Uni bilmas edim, lekin odamlarni suvga cho`mdirishga meni yuborgan Xudoning O`zi: “Muqaddas Ruh kimning ustiga tushib qo`nganini ko`rsang, bilki, Muqaddas Ruhga cho`mdiruvchi O`shadir”, - degan edi menga.

34 Men esa Uni ko`rdimu, mana bu – Xudoning O`g`lidir, deb shahodat berdim”.

35 Ertasiga Yahyo yana ikkita shogirdi bilan shu yerda turgan edi.

36 U yurib kelayotgan Isoga tikilib qarab: Mana Xudoning qurbonlik Qo`zisi! – dedi.

37 Ikkala shogird Yahyoning bu so`zlarini eshitib, Isoning orqasidan ergashib borishdi.

38 Iso o`girilib qarab, ularning ergashib kelayotganini ko`rdi-da: Sizlarga nima kerak? – deb so`radi ulardan. Sen qayerda turasan, Ravvi? – deyishdi ular.

39 Borib ko`ringlar – dedi Iso. Ular borib, Isoning turar joyini ko`rishdi. O`sha kuni U bilan qolishdi. Soat to`rtlar chamasi edi.

40 Yahyodan Iso haqida eshitib, uning orqasidan ergashganlardan biri Simun Butrusning ukasi Idris edi.

41 U dastlab akasi Simunni topdi-da, unga: Biz Masihni topdik, - dedi.

42 Idris akasini Isoning oldiga olib keldi. Iso esa unga tikilib: Sen Yunus o`g`li Simunsan-ku, sen Kifa degan nom olasan, - dedi.

43 Ertasi kuni Iso Jalilaga bormoqchi bo`ldi. U Filipni topib unga: Orqamdan yur! – dedi.

44 Filip Baytsayda shahridan, Idris bilan Butrusning hamshahari edi.

45 Filip ketdi. U Natan`ilni topib, unga: Biz Muso va boshqa payg`ambarlar Tavrotda yozgan Yusuf o`g`li nosiralik Isoni topdik, - dedi.

46 Nosira shahridan biron yaxshilik chiqarmikin? – dedi Natan`il unga. Borib ko`rgin! – dedi unga Filip.

47 Bundan so`ng Iso Natan`ilning O`ziga yaqinlashayotganini ko`rib: Qarang, hech hiylani bilmaydi, xuddi haqiqiy isroillik! – dedi.

48 Natan`il Isodan so`radi: Sen meni qayerdan taniysan? Filip seni chaqirmasidan oldin, sen anjir daraxtining tagida eding. Men seni o`sha yerda ko`rgan edim, - deb javob berdi Iso.

49 Shunda Natan`il: Ustoz, Sen Xudoning O`g`lisan, Sen Isroilning Podshohisan! – dedi.

50 Iso unga javoban: Men senga: Seni anjir daraxti tagida ko`rdim, deganim uchun ishonyapsan-da. Sen bundan ham buyuk ishlarni ko`rasan! – dedi.

51 So`ng unga yana: Sizlarga rostini aytay: bundan keyin osmon ochilib, Inson O`g`li oldiga Xudo farishtalari tushib-chiqayotganini ko`rasizlar, - dedi.

Boblar: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21