(Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын жыр.)
1 Мүшкіл халімде Иеме жалбарындым, Ол мінажатыма түрді құлағын.
2 Құтқара көрші мені, уа, Жаратқан, Айлалы тіл мен өтірікші ауыздан.
3 Ісіңнің қарымтасын, ей, айлакер жан, Саған қанша қылып қайтарар Жаратқан:
4 Тартар жазаң сарбаздың өткір оғындай, Әрі жанған ағаш көмірінің шоғындай.
5 Алыс Мешехте кірме болып тұрған, Қидар шөлінде шатыр маңында қонған Сияқты сорлы басымды қайғы басқан!
6 Ынтымақты ұнатпайтындармен Ұзақ уақыт бірге тұрып келемін,
7 Татулықты сүйетін жанмын мен, Ал олар таласпақшы, бұл жайлы сөйлесем.
Тараулар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150